قال الله تعالى: ان اول بیت وضع للناس للذى ببکة مبارکا و هدى للعالمین. (1) انسان در باطلاق روزمرگىها غرق مىشود؛ نیازهاى کاذب و صادق، گرفتارىهاى ادارى و شغلى و اخبار و اطلاعات محدود محلى و منطقهاى، انسان را از آرمانهاى بلند و وظایف الهى و اساسى بازمىدارد. او را از هویت اصیل و وطن راستین غافل مىسازد، و حج هجرتى است مقدس از وابستگىها و عادتها به سوى خدا و به سوى فطرت الهى خویش. «حج» حضور در مجمع عمومى سالانه مسلمین است و دیدارى الهى همراه با همه آنها که به یک دین معتقدند و به یک آرمان مىاندیشند و خداى یگانه را مىپرستند. حضور در میقات و لبیک و طواف، نماز و سعى تقصیر همراه با وقوف در عرفات مشعر و منى، قربانى و سر تراشیدن هزاران راز و رمز نهفته دارد که بیان آن در ضمن چهل حدیث کوتاه میسر نیست. اما یادآورى گوشهاى از اسرار این عبادت سیاسى، الهى، مىتواند راهگشاى پژوهشى بیشتر و مایه شور و شوقى افروختهتر گردد. اندیشههاى خرد و آرمانهاى کوچک در اجتماع بزرگ و سراسرى مسلمین رنگ مىبازد و بینش و خواستههاى عمومى و بزرگ سراسرى جاى آن را مىگیرد.
حاجى با شرکت در اردوى ابراهیمى حجبا تاریخ پیامبران پیوند مىخورد و هویت تاریخى خویش را باز مىیابد. فریاد مقدس لبیک اللهم لبیک عهد دیرین و میثاق فطرت را یادآورى مىشود و انسان با پوشیدن جامههاى سپید احرام از لمتخودخواهىها، خودنمائىها و لذتگرایىها و عادات و رفتار زیانبار مىگریزد و ستایش و نعمت و قدرت را ویژه خدا مىبیند. آداب حرم، اخلاق شایسته حیم قدس ربوبى را مىآموزد. در مانور بزرگ حج، وحدت، عبادت و سیاست، ایمان و اتحاد و آزادى و مبارزه با کفر و شرک و شیطان یکجا جلوه مىکند. انسان با طواف در کوى دوستبا فرشتگان آسمان هماهنگ مىشود. و در مقام ابراهیم مىایستد و نماز مىگزارد. و با سعى بین صفا و مروه، موهاى زاید از سر مىزداید و با طوافى دیگر بنام نساء دوباره پروانهوار گرد خانه یار مىچرخد و در نزد جایگاه خلیل الله علیه السلام نماز مىخواند. با استلام حجر الاسود و بوسیدن آن عهد الست را با مقام ربوبى تجدید مىکند و با نوشیدن آب خوشگوار، زمزم زمزمه زندگى را دوباره در اعماق روحش مىشنود. وقوفها و حرکت ها به فرمان خدا و با یاد خدا راه و رسم زندگى ابراهیمى را به انسان مىآموزد و انسان با انجام قربانى حنجره آزمندىها و زفتى را مىبُرد و با تراشیدن سر، آماده حضور دوباره در مسجدالحرام و خانه دوست مىشود و با رمى جمرات با شیطانهاى بزرگ و میانه و کوچک درگیر مىگردد و از هرچه شیطان و شرک است اعلام برائت مىکند. آنچه در اینجا گردآمده چهل حدیثبرگزیده در باره این فریضه بزرگ - حج - است که آداب و اهداف حج، قداست و امنیت اماکن مقدسه حج و نقش سازنده آن را در زندگى مسلمین مطرح مىسازد. پیشوایان معصوم علیهم السلام در این احادیث کوتاه روزنههایى به دنیاى زیباى حج گشودهاند که براى زائران بیت الله الحرام و دیگر مشتاقان دیار یار، مطالعه آن آموزنده و چشمنواز است. حجکم مقبول و سعیکم مشکور
قال على علیه السلام: الله الله فى بیت ربکم لا تخلوه ما بقیتم فانه ان ترک لم تناظروا. على(ع) فرمود: خدا را! درباره خانه پروردگارتان در نظر داشته باشید تا هستید، آن را خالى نگذارید. زیرا اگر حج متروک شود نظر رحمتخدا از شما قطع خواهد شد. (بحارالانوار ج 1696)
عن ابى جعفر الباقر علیه السلام فى قول الله تبارک و تعالى: «ففروا الى الله انى لکم منه نذیر مبین» (2) قال: حجوا الى الله. امام باقر(ع) درباره آیه شریفه «ففروا الى الله انى لکم منه نذیر مبین» فرموده است: منظور از فرار به سوى خدا آن است که آهنگ حج کنید. (معانى الاخبار ص 222 )
عن على علیه السلام قال: نزل جبرئیل عى النبى صلى الله علیه و آله و سلم فقال: یا محمد مر اصحابک بالحج و الثلج، فالحج رفع الاصوات بالتلبیة و الثلج نحر البدن. امام على علیه السلام فرمود: جبرئیل بر پیامبر فرود آمد و گفت: اى محمد یارانت را به عج و ثج فرمان ده. عج یعنى فریاد و لبیک برآوردن و ثج یعنى قربانى کردن شتران. (معانى الاخبار ص 224)
عن معاویة بن عمار، قال: سئلت ابا عبدالله علیه السلام عن یوم الحج الاکبر فقال: هو یوم النحر و الاصغر العمرة. معاویة بن عمار گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم روز حج اکبر چه روزى است؟ حضرت فرمود: روز حج اکبر روز عید قربان است و حج اصغر عمره است. (معانى الاخبار ص 295 )
عن الرضا علیه السلام قال: ما رایتشیئا اسرع غنا و لا انفى للفقر من ادمان الحج از امام رضا علیه السلام نقل شده که فرمود: هیچ چیزى را بیشتر از حج مداوم، در بىنیازى و فقر زدائى مؤثر ندیدم. (بحار الانوار، ج 74، ص 318 ) عن ابى عبدالله علیه السلام قال: من مات فى طریق مکة ذاهبا اوجائیا امن من الفزغ الاکبر یوم القیامة. امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس در راه رفت و برگشت مکه بمیرد از اندوه بزرگ روز قیامت ایمن خواهد بود. (ملاذ الاخیار ج 2237) عن ابى عبدالله علیه السلام قال: الحاج و المعتمر وفدالله ان سالوه اعطاهم و ان دعؤه اجابهم و ان شفعوا شفعهم و ان سکتوا ابتداهم و یعوضون بالدرهم الف الف درهم امام صادق علیه السلام فرمود: حاجى و عمرهگزار مهمان خدایند. اگر چیزى بخواهند به ایشان دهد. اگر او را بخوانند، پاسخ مىگوید. اگر شفاعت کنند. شفاعت ایشان را مىپذیرد، اگر سکوت کنند، با آنان آغاز سخن مىکند و در برابر هر درهمى که خرج کردهاند، یک میلیون درهم به آنان مىپردازد. (ملاذ الاخبار ج 2267) عن حماد بن عیسى قال: سئلت ابا عبدالله علیه السلام عن التهیؤء اللاحرام، فقال تقلیم الاظفار و اخذ الشارب و حلق العانة. حماد بن عیسى گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم. براى احرام چگونه باید آماده شد؟ فرمود: با گرفتن ناخنها، کوتاه کردن شارب و تراشیدن موى بالاى شرمگاه. (ملاذ الاخیار، ج 3087) 9- نظر به کعبه عن الباقر علیه السلام من نظر الى الکعبة لم یزل یکتب له حسنة و یمحى عنه سیئة حتى یصرف بصره عنها. امام باقر -علیه السلام- فرمود: هر کس به کعبه نگاه کند. تا وقتى به آن مىنگرد مدام کار نیک برایش نوشته مىشود و گناهش پاک مىشود تا وقتى دیده از آن برگرداند. (بحار الانوار ج 6596) 10- نیتحج عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال: الحجحجان، حج لله و حج للناس، فمن حج لله کان ثوابه على الله و الجنه و من حج للناس کان ثوابه على الناس یوم القیامة. امام صادق -علیه السلام- فرمود: حج دوگونه است: حجى براى خدا و حجى براى خلق، هر کس براى خدا حج گزارد، پاداشش آنست که خدا که وى را به بهشت درآورد و هر کس براى مردم حج گزارد، پاداش وى روز قیامتبرعهده مردم خواهد بود. (بحار الانوار ج 96 24 ) 11- روزه ایام تشریق در منى سئل الصادق علیه السلام لم کره الصیام فى ایام التشریق؟ فقال: لان القوم زوار الله و هم فى ضیافته و لا ینبغى للضیف ان یصوم عند من زاره و اضافه. از امام صادق -علیه السلام- سئوال شد: چرا روزه ایام تشریق «11 - 12 - 13 ذى حجة» نامطلوب است. حضرت فرمود: زیرا مردم، زائران خدا و مهمان وى هستند. و شایسته نیست که مهمان در نزد میزبان و کسى که به دیدارش رفته روزه بگیرد. (بحار الانوار ج 96 34 ) 12- حج یا جهاد عن الصادق -علیه السلام- انه قال: ما سبیل من سبیل الله افضل من الحج الا رجل یخرج بسیفه فیجاهد فى سبیل الله حتى یستشهد. امام صادق -علیه السلام- فرمود: هیچ راهى از راههاى خدا برتر از حج نیست مگر اینکه مردى شمشیر بردارد و در راه خدا جهاد کند تا شهید گردد. (بحار الانوار ج 96 49 )
عن النبى صلى الله علیه و اله و سلم انه قال: من طاف بهذا البیت اسبوعا و احسن صلاة رکعتیه غفرله. پیامبر اکرم -صلى الله علیه و آله- فرمود: هرکس هفتبار به دور این خانه طواف کند و دو رکعت نماز طواف را بخوبى انجام دهد. گناهش آمرزیده شود. (بحارالانوار ج 96 49 ) 14- حج و تجدید میثاق قال ابو جعفر علیه السلام والحجر کالمیثاق و استلامه کالبیعة و کان اذا استلمه قال: اللهم امانتى ادیتها و میثاقى تعاهدته لیشهدلى عندک بالبلاغ. امام باقر -علیه السلام- فرمود: حجرالاسود مثل یک پیمان است و دست کشیدن بر آن چون بیعت [با خدا] است وقتى حضرت دستبر حجرالاسود مىکشید مىفرمود: خدایا! امانتم را ادا کردم. میثاق خود را تجدید کردم، تو گواه باش که من وظیفهام را بپایان رساند. (بحار الانوار ج96 48 ) 15- اهمیتحج عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال: لایزال الدین قائما ما قامت الکعبة. اما صادق -علیه السلام- فرمود: تا کعبه برپاست، دین برپاست. (بحار الانوار ج 96 57 ) عن ابى جعفر -علیه السلام- قال: قلت له: لم سمى البیت العتیق؟ قال: لانه حر عتیق من الناس و لم یملکه، احد. از امام باقر -علیه السلام- سؤال شد، چرا کعبه را بیت العتیق نامیدهاند؟ فرمود: زیرا این خانه آزاد است و رها شده و در ملکیت هیچ کس درنیامده است. (بحارالانوار ج 96 59 ) عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال: ان الله عزوجل حرمات ثلاث لیس مثلهن شىء کتابه و هو حکمه و نوره و بیته الذى جعله قبلة للناس لایقبل من احد توجها الى غیره و عترة نبیکم. امام صادق -علیه السلام- فرمود: خداى عزوجل سه ناموس محترم و مقدس دارد که هیچ چیز به حرمت آن نرسد. کتابش که فرمان او و نور اوست وخانهاش که آنرا قبله مردم قرار داده و توجه به جایى غیر آن از هیچکس پذیرفته نیست وعترت پیامبر شما. (بحار الانوار ج96 60 ) عن على -علیه السلام- قال: لو کان لى وادیان یسیلان ذهبا و فضة ما اهدیت الى الکعبة شیئا لانه یصیر الى الحجبة دون المساکین. امام على -علیه السلام- فرمود: اگر دو رودخانه مواج از طلا و نقره داشته باشم هیچ چیز به کعبه اهدا نخواهم کرد، زیرا به پردهداران «ناشایست» مىرسد نه به مساکین و مستمندان. (بحارالانوار ج 96 67 ) 19- امنیتحرم عن عبدالله بن سنان، عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال قلت: ارایت قوله «و من دخله کان امنا» (3) البیت عنى اوالحرم؟ قال: من دخل الحرم من الناس مستجیرا به فهو امن و من دخل البیت من المؤمنین مستجیرا به فهو امن من سخط الله و من دخل الحرم من الوحش و السباع و الطیر فهو امن من ان یهاج او یؤذى حتى یخرج من الحرم. عبدالله بن سنان گوید به امام صادق -علیه السلام- گفتم: بفرمایید منظور از آیه «و من دخله کان امنا» چیست؟ کعبه مورد نظر استیا حرم؟ فرمود: هر کس از مردم به حرم پناه آورد در امان است. هرکس از مؤمنین بر حرم پناه آورد از خشم خدا در امان است و هر حیوان وحشى و درنده و پرندهاى که داخل حرم شود. در امان است از ارعاب و اذیت تا از آن بیرون رود. (بحار الانوار ج 96 74 ) قال رسول الله صلى الله علیه و آله ان الله اختار من البلدان اربعة فقال عزوجل: و التین والزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. و التین المدینة و الزیتون بیت المقدس و طور سینین الکوفة و هذا البلد الامین مکة. رسول خدا -صلى الله علیه و آله- فرمود: خداوند از شهرهاى چهار شهر برگزیده است و فرموده: والتین و الزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. منظور از تین مدینه و منظور از زیتون بیت المقدس است و مقصود از طور سینین کوفه و مقصود از این شهر امن، مکه معظمه است. (بحار الانوار ج 96 77 ) 21- حج از مال حرام قال ابو جعفر علیه السلام لایقبل الله عزوجل حجا و لاعمرة من مال حرام امام باقر -علیه السلام- فرمود: خداوند عزوجل، حج و عمره از مال حرام را قبول نمىکند. (بحارالانوار ج 96 120 ) عن ابى جعفر قال: ما یعبؤ بمن یؤم هذا البیت اذا لمیکن فیه ثلاث خصال: ورع یحجزه عن معاصى الله و حلم یملک به غضبه و حسن الصحابة لمن صحبه. امام باقر -علیه السلام- فرمود: کسى که قصد این خانه مىکند اگر سه خصلت نداشته باشد، مورد اعتنا قرار نخواهد گرفت: 1- ورعى که او را از گناهان بازدارد. 2- بردبارى که جلو خشمش را بگیرد. 3- حسن معاشرت با همراهان. (خصال ج 1 97 و بحار الانوار ج 96 121 )
عن ابى جعفر علیه السلام قال: لیس على النساء اجهار التلبیة و لاالهرولة بین الصفا و المروة ولااستلام الحجر الاسود و لادخول الکعبة و لاالحلق انما یقصرون من شعورهن... امام باقر -علیه السلام- فرمود: براى زنان در حج این امور لازم نیست: 1- بلند گفتن لبیک 2- هَروَله بین صفا و مروه [که نوعى دویدن است) 3- دست کشیدن بر حجرالاسود 4- ورود به کعبه 5 5- سرتراشیدن، تنها باید قدرى از موى خود را کوتاه کنند. (بحارالانوار ج 96 189 )
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال: لله تبارک و تعالى حول الکعبة عشرون و مائة رحمة منها ستون للطائفین و اربعون للمصلین و عشرون للناظرین. امام صادق -علیه السلام- فرمود: خداوند تبارک و تعالى در پیرامون کعبه صد و بیست بخش رحمت دارد؛ شصت قسمت آن براى طواف کنندگان، چهل قسمت براى نمازگزاران، و بیست قسمت براى ناظران کعبه است. (بحارالانوار ج 96 202 )
قال ابوعبدالله علیه السلام ان اسماعیل دفن امه فى الحجر و جعل له حائطا لئلا یوطا قبرها. امام صادق -علیه السلام- فرمود: اسماعیل -علیه السلام- مادرش را در حجر دفن کرد و براى آن دیوارى قرار داد تا قبرش زیر گامها قرار نگیرد. (بحار الانوار ج 96 204 )
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال: یستحب ان تطوف ثلاث مائة و ستین اسبوعا عدد ایام السنة فان لم تستطع فما قدرت علیه من الطواف. امام صادق -علیه السلام- فرمود: مستحب است که 360 طواف به تعداد روزهاى ایام سال به جاى آورى، اگر نتوانستى هر قدر که ممکن شد طواف کن. (بحار الانوار ج 96 204 )
قال رسول الله صلى الله علیه و آله طوفوا بالبیت واستلموا الرکن فانه یمین الله ارضه یصافح بها خلقه. پیامبر خدا -صلى الله علیه و آله- فرمود: دور خانه خدا طواف کنید، رکن «حجر الاسود» را دست بسائید، زیرا به منزله دست است خدا در زمین است که با بندگانش دست مىدهد. (بحار الانوار ج96 202 )
عن الباقر -علیه السلام- قال: صلاة فى المسجد الحرام افضل من مائة الف صلاة فى غیره من المساجد. امام باقر -علیه السلام- فرمود: یک نماز در مسجد الحرام از صد هزار نماز در مساجد دیگر برتر است. (بحار الانوار ج96 241 )
قال رسول الله صلى الله علیه و آله ماء زمزم شفاء لما شرب له پیامبر اکرم -صلى الله علیه و آله- فرمود: آب زمزم به هر قصدى بنوشد براى آن شفاست. (بحار الانوار ج96 245 )
عن الرضا -علیه السلام- قال: کان ابو جعفر یقول: ما من بر و لا فاجر یقف بجبال عرفات فیدعو الله الا استجاب الله له. اما البر ففى حوائج الدنیا و الاخرة و اما الفاجر ففى امر الدنیا. امام رضا-علیه السلام- فرمود: هیچ نیکوکا و بدکارى در کوههاى عرفات دعا نمىکند مگر اینکه خدا دعایش را مىپذیرد. دعاى نیکوکاران را در حوائج دنیا و آخرت و دعاى بدکاران را در کار دنیا مىپذیرد. (بحار الانوار ج96 251 )
عن النبى -صلى الله علیه و آله- قال: اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله. پیامبر اکرم -صلى الله علیه و آله- فرمود: گناه کسى از همه بزرگتر است که از عرفات برگردد و خیال کند آمرزیده نخواهد شد. (بحار الانوار ج 96 248 )
عن ابى عبدلله -علیه السلام- فى رمى الجمار قال: له بکل حصاة یرمى بها تحط عنه کبیرة موبقة. امام صادق -علیه السلام- درباره رمى جمرات فرمود: با هر سنگریزهاى که حاجى مىزند یک گناه کبیره هلاکتبار از وى فرو مىریزد. (بحار الانوار ج 96 273 )
عن على بن جعفر عن اخیه موسى -علیه السلام- قال: سئلته عن رمى الجمار لم جعل قال: لان ابلیس اللعین کان یتراءى لابراهیم -علیه السلام- فى موضع الجمار. فرجمه ابراهیم -علیه السلام- فجرت السنة بذلک. على بن جعفر مىگوید: از امام کاظم -علیه السلام- پرسیدم: چرا رمى جمرات واجب شده است؟ فرمود: چون ابلیس لعین در جایگاه این سنگها براى ابراهیم -علیه السلام- ظاهر شد و آن حضرت او را سنگسار کرد، این کار در حج سنت شد. (بحار الانوار ج 96 273 )
قال على بن الحسین -علیه السلام- فى حدیث له: اذا ذبح الحاج کان فداه من النار. امام سجاد -علیه السلام- در ضمن یک حدیث فرمود: وقتى حاجى قربانى را ذبح کند در برابر آتش جهنم فدیه او خواهد بود. (بحار الانوار ج 96 288 )
عن جعفر عن ابیه -علیه السلام- قال: ان الحسن و الحسین کانا یامران بدفن شعورهما بمنى. امام باقر -علیه السلام- از پدرش نقل کرده است که حضرت فرمود: امام حسن و امام حسین علیهم السلام دستور مىدادند موهایشان در منى دفن گردد. (بحار الانوار ج 96 302 )
عن النبى -صلى الله علیه و آله- انه قال: من راى [زار] قبرى حلت له شفاعتى و من زارنى میتا فکانما زارنى حیا. پیامبر اکرم -صلى الله علیه و آله- فرمود: هر کس قبر مرا زیارت کند شفاعت من براى او روا گردد. و هر کس پس از مرگ به زیارت من بیاید گویا در زندگى مرا دیدار کرده است. (بحار الانوار ج 96 334 )
عن ابراهیم بن محمود قال: رایت الرضا -علیه السلام- ودع البیت فلما اراد ان یخرج من باب المسجد خر ساجدا ثم قام فاستقبل الکعبة و قال: اللهم انى انقلب على ان لا اله الا الله. ابراهیم بن محمود گوید: امام رضا -علیه السلام- را در حال وداع کعبه دیدم. وقتى مىخواست از در مسجد بیرون رود. به سجده افتاد سپس برخاست و رو به کعبه کرد و گفت: خدایا! من با عقیده توحید «لا اله الا الله» بازمىگردم. (بحار الانوار ج 96 370)
عن ابى جعفر -علیه السلام- قال: انما امر الناس ان یاتوا هذه الاحجار فیطوفو بها ثم یاتونا فیخبرونا بولایتهم و یعرضوا علینا نصرهم. امام باقر -علیه السلام- فرمود: مردم مامور شدهاند بیایند دور این سنگها طواف کنند سپس نزد ما بیایند و اعلام وابستگى و حمایت و یارى نمایند. (بحار الانوار ج 96 374 ) 39- استقبال و مصافحه حاجیان عن ابى عبدالله علیه السلام من لقى حاجا فصافحه کان کمن استلم الحجر. امام صادق -علیه السلام- فرمود: هر کس با حاجى دیدار کند و با او مصافحه نماید گویا بر حجرالاسود دست کشیده است. (بحار الانوار ج 96 384 ) 40- ولیمه حج قال رسول الله صلى الله علیه و آله: لا ولیمة الا فى خمس فى عرس او خرس او عذار او وکار او رکاز فاما العرس فالتزویج، و الخرس النفاس بالولد و العذار الختان و الوکار الرجل یشترى الدار و الرکاز الذى یقدم من مکة
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
یکشنبه 90 آبان 15 ساعت 8:51 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|